Υπάρχουν κάποια βράδια που τα όνειρα τρομάζουν και αναστατώνουν…δεν μπορείς να ηρεμήσεις, να ησυχάσεις..
Κι ενώ στον πολιτισμένο κόσμο μιλάμε για εφιάλτες.. άλλοι λαοί μιλάνε για τους Δαίμονες που πολεμούν τον άνθρωπο ακόμα και όταν κοιμάται.. Μάλιστα οι Ινδιάνοι έφτιαχναν και τις γνωστές ονειροπαγίδες για να κρατούν μακριά τα κακά πνεύματα από τα παιδιά..
Ένας ινδιάνικος μύθος λέει πώς η Asibikaashi (γυναίκα αράχνη) αφού βοήθησε τους θεούς να βάλουν τον ήλιο στην πορεία του, προκειμένου να προστατέψει τα παιδιά της από τα κακά πνεύματα που κυκλοφορούσαν το βράδυ, έφτιαχνε έναν ιστό, το λυκόφως.Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό.
Έτσι, οι μανάδες ξεκίνησαν να φτιάχνουν ονειροπαγίδες. Ονειροπαγίδες κατασκεύασαν αρχικά οι Ινδιάνοι Τσιπέουα (αλλιώς Οτζίμπουε). Το αντικείμενο στη γλώσσα τους ονομάζεται asabikeshiinh. Τις κατασκεύαζαν πλέκοντας σε δίχτυ κλωστές από νεύρα μέσα σε στεφάνια από ξύλο ιτιάς, με μια πλέξη που θύμιζε ιστό αράχνης.
Συνήθως τις διακοσμούσαν με χάντρες και φτερά. Μετά τις κρεμούσαν πάνω από τα κρεβάτια των παιδιών, για να τα προστατέψουν από τα κακά όνειρα.
Με τον καιρό και καθώς το παιδί μεγάλωνε, η ονειροπαγίδα φθειρόταν και καταστρεφόταν. Υποτίθεται ότι μόνο τα καλά όνειρα μπορούσαν να περάσουν από την κεντρική τρύπα της ονειροπαγίδας, ενώ τα κακά σκάλωναν και έμεναν παγιδευμένα. Στη συνέχεια, τα παγιδευμένα κακά όνειρα θα διαλύονταν με το πρώτο φως της αυγής..
Κάτω από την ονειροπαγίδα, κρέμεται ένα φτερό, με σκοπό να διδάξει στο μωρό την αξία του ανέμου ή τη σοφία (αν είναι από κουκουβάγια) ή θα γίνει το πρώτο φτερό του παιδιού όταν μεγαλώσει.
Αυτές οι ονειροπαγίδες προορίζονται για μωρά και είναι απαραίτητο και φυσιολογικό να φθείρονται με τον χρόνο, μέχρι ολοκληρωτικής καταστροφής, πράγμα που δείχνει την ωρίμανση του ανθρώπου και την ικανότητά του να διώχνει τα κακά πνεύματα μόνος του.
Σε ειδικές περιπτώσεις φτιάχνονται ονειροπαγίδες για ενήλικες από πιο ανθεκτικά υλικά (κλαρί ελιάς, κλωστή, δέρμα) σε ελαφρά μεγαλύτερο μέγεθος και (κατά μία εκδοχή) με καθρεπτάκι στη τρύπα του κέντρου, οπού τα πονηρά πνεύματα που προσπαθούν να περάσουν μέσα από την τρύπα να βλέπουν τον εαυτό τους και να τρομάζουν.
Όμως συνήθως η ονειροπαγίδα φτιάχνετε από φθαρτά υλικά έτσι ώστε με το πέρασμα του χρόνου να καταστραφεί γιατί οι «Άγριοι» Ινδιάνοι πίστευαν ότι το σημαντικό είναι η απεξάρτηση από την ονειροπαγίδα κατά την ενηλικίωση, και η ικανότητα του ανθρώπου να παλεύει με τους δαίμονες …;
Σύμφωνα με την παράδοση των Ινδιάνων Λακότα (αλλιώς Σιού), ο διδάσκαλος της σοφίας Iktomi εμφανίστηκε σε όραμα σε έναν πνευματικό αρχηγό των Λακότα, παίρνοντας τη μορφή μιας πολύ σοφής αράχνης. Αρχικά του μίλησε σε μια πνευματική γλώσσα που μόνο οι αρχηγοί των Λακότα κατανοούσαν. Έπειτα καθώς μιλούσε, πήρε το στεφάνι από ιτιά που είχε ο αρχηγός, και ήταν διακοσμημένο με φτερά, χάντρες, τρίχες αλόγου και προσφορές, κι άρχισε να υφαίνει σ’ αυτό ένα δίχτυ από την εξωτερική μεριά προς το κέντρο. Του είπε ακόμα, ότι προϋπόθεση να λειτουργήσει η ονειροπαγίδα είναι η πίστη στο Μεγάλο Πνεύμα.
Διάδοση της ονειροπαγίδας:
Η χρήση του αντικειμένου γενικεύθηκε και σε άλλα ινδιάνικα έθνη, ειδικά στη δεκαετία 1960-1970 όπου αναπτύχθηκε το ινδιάνικο κίνημα. Στη συνέχεια άτομα και ομάδες του χώρου της Νέας Εποχής άρχισαν να κατασκευάζουν, κι ακόμα να πωλούν ονειροπαγίδες. Αυτή η πρακτική καταδικάζεται από τους Ινδιάνους ως σφετερισμός του πολιτισμού τους
