«Τίποτα δεν είναι πιο αφόρητο από το να πρέπει να παραδεχτείς στον εαυτό σου τα δικά σου λάθη» – Ludwig van Beethoven
Το να πρέπει να εγκαταλείψουμε κάτι που έχουμε «αγκαλιάσει» ή αποδεχτεί, με κάποιο τρόπο, στη ζωή μας ως μέρος του εαυτού μας απαιτεί συνήθως σκληρή προσπάθεια. Και το να συμπληρώσουμε επίσης μια λίστα πραγμάτων που τελικά πρέπει να αποδεχτούμε ότι δεν μας κάνουν ευτυχισμένους, είναι επίσης δύσκολο. Στο παρόν άρθρο έχουμε την πεποίθηση ότι η εγκατάλειψη αυτών των 5 στοιχείων θα σας οδηγήσει σε μια πιο ευτυχισμένη, υγιή και γεμάτη ζωή. Η απομάκρυνσή τους από την καθημερινότητά σας θα μειώσει κατά πολύ το στρες και τους πιθανούς πονοκεφάλους σας, ενώ πιθανό να σας κάνει να νιώσετε πιο απελευθερωμένοι.
Να ποιες συμπεριφορές αξίζει να εγκαταλείψετε:
1. Την ανάγκη για έλεγχο
Πέρα από τον θετικό αυτοέλεγχο, πρέπει ο καθένας μας να ελαχιστοποιήσει την ανάγκη να νιώθει ότι έχει τον έλεγχο όλων των πραγμάτων γύρω του. Οι άνθρωποι που είναι εμμονικοί με αυτό πάντα χρειάζονται να νιώθουν ότι γνωρίζουν όλα τα γεγονότα, τις καταστάσεις και ειδικά τους άλλους. Ο έλεγχος των ανθρώπων αποτελεί μια μορφή κακοποίησης, κάτι που κανείς δεν πρέπει να βιώσει.
Εγκαταλείψτε αυτή την ανάγκη, άσχετα από το πόσο δύσκολο φαίνεται στην αρχή. Στη συνέχεια, θα νιώσετε ότι φεύγει από πάνω σας ένα μεγάλο βάρος και επιπλέον θα βελτιώσει κατά πολύ την ποιότητα των σχέσεών σας.
2. Την ανάγκη να έχετε πάντα δίκιο
Για κάποιους από εμάς, η ιδέα της παραδοχής ενός λάθους- ή αναγνώριση του δίκιου ενός άλλου- μας δημιουργεί πανικό και άρνηση. Υπό αυτή την έννοια, μοιραζόμαστε το ίδιο συναίσθημα που είχε και ο σπουδαίος Bruce Lee, όταν κάποτε είπε: «Τα λάθη μπορούν να συγχωρεθούν, αν κάποιος έχει το κουράγιο να τα παραδεχτεί».
Αμέτρητες σχέσεις και φιλίες έχουν τελειώσει επειδή ο ένας ή και οι δύο πάντα πιστεύουν ότι έχουν δίκιο· ασχέτως των στοιχείων και αποδείξεων για το αντίθετο. Αυτό το λανθασμένο πείσμα δεν χαλάει μόνο σχέσεις, αλλά αποτελεί γενικά μια μη υγιή συμπεριφορά- όχι μόνο για το άτομο, αλλά και για τους άτυχους του περίγυρού του.
3. Τη γκρίνια και τα παράπονα
Η εγκατάλειψη των παραπόνων φαίνεται παρόμοια με την εγκατάλειψη της ανάγκης να αναπνέουμε. Ενδόμυχα ή εξωτερικευμένα, όλοι παραπονιόμαστε κάποιες φορές. Όλοι όμως επίσης κατέχουμε αρκετή αυτογνωσία για να παραδεχτούμε αν είναι κάτι που κάνουμε συχνά και αν χρειάζεται ή όχι να ασχοληθούμε την αλλαγή αυτής της συμπεριφοράς μας.
Η άβολη (αλλά απελευθερωτική) πραγματικότητα είναι ότι οι εξωτερικοί στρεσογόνοι παράγοντες αποτελούν ένα ζήτημα εσωτερικευμένης αντίληψης. Ο Sir Charles Lyell, το 1863 έγραψε: «Μπορεί να λεχθεί ότι, μακριά από μια υλιστική τάση, η υποτιθέμενη εισαγωγή στη γη σε επιτυχημένες γεωλογικές περιόδους της ζωής- οι αισθήσεις, το ένστικτο, η νοημοσύνη των ανώτερων θηλαστικών που αγγίζουν τη λογική και τέλος, η βελτιωμένη λογική του ίδιου του Ανθρώπου- μας αποδεικνύει την κυριαρχία του νου στην ύλη».
Με άλλα λόγια, η απίθανη αυτή ύπαρξη και η αδιαμφισβήτητη ανωτερότητα της νοημοσύνης μας να προσαρμοζόμαστε, παρά τις φαινομενικά ανυπέρβλητες προκλήσεις μέσα στους αιώνες, αποδεικνύει τη δύναμη του ανθρώπου. Τα παράπονα λοιπόν αποτελούν μια πραγματικά άχρηστη πράξη. Αντιθέτως, χρησιμοποιήστε το νου σας και ξεπεράστε την ύλη και τα εμπόδια που μπορεί να θέτει.
4. Την ανάγκη να βρίσκετε συνεχώς δικαιολογίες
Η συνεχής εφεύρεση και εξεύρεση δικαιολογιών αποτελεί μια πράξη αυτοπεριορισμού, μια συμπεριφορά που εμποδίζει την ατομική πρόοδο. Αντί να βάλουμε όλη μας την προσπάθεια στο να επιτεύξουμε τους στόχους μας, να τελειώσουμε ένα project ή να πραγματοποιήσουμε μια δέσμευση, πολλοί από εμάς προτιμάμε να πάρουμε τον εύκολο δρόμο. Επιτρέπουμε σε αβάσιμες δικαιολογίες να μας παρασύρουν και έτσι χάνουμε τον προσανατολισμό μας.
Οι συνεχείς δικαιολογίες σημαίνουν τεμπελιά, ανωριμότητα και ανευθυνότητα· τα αποτελέσματα είναι αποθάρρυνση, ακόμα και αποτυχία. Αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει πλήρως, αν μπορέσουμε να παραδεχτούμε αυτό το μειονέκτημα και να το δουλέψουμε.
Ο George Washington Carver, ένα Αφροαμερικανός γεννημένος σκλάβος, έλαβε διεθνή αναγνώριση (και από το Time Magazine) για την επανάστασή του στους τομείς της βοτανολογίας και βιολογίας κατά τη διάρκεια της ζωής του. Παρά το γεγονός ότι έζησε μέσα στον ακραίο ρατσισμό, ο κ. Carver υποστήριζε ότι «το 99% των αποτυχιών προέρχονται από ανθρώπους που έχουν την συνήθεια να βρίσκουν δικαιολογίες». Αυτό μπορεί να σας ανοίξει τα μάτια.
5. Την ανάγκη αυτοπεριορισμού
Ως νοούμενα όντα, μπορούμε να γνωρίζουμε αν κάτι που κάνουμε μας κρατά πίσω. Δεν θα μπορούσαμε βέβαια να καταγράψουμε κάθε ένα πράγμα που αποδεικνύεται αντιπαραγωγικό για την υγεία, την ανάπτυξη και την ευτυχία μας. Διαφέρουμε, οπότε κάθε απόπειρά μας να συγκεκριμενοποιήσουμε τι εστί περιορισμός του εαυτού είναι σχεδόν αδύνατη.
Είστε υπερβολικά αναβλητικός τύπος; Δουλέψτε αργά και σταθερά για να πειθαρχήσετε τον εαυτό σας, ώστε να κάνει τα πράγματα στο σωστό τους χρονικό περιθώριο. Είστε επιρρεπείς σε βλαβερές για εσάς συνήθειες; Ίσως πίνετε λίγο περισσότερο, παρακολουθείτε πολύ τηλεόραση, ξοδεύετε πολλά χρήματα, συναναστρέφεστε με τα λάθος άτομα, και άλλα πολλά… Αλλά ποτέ δεν είναι αργά για να δεσμευτείτε σε μια αλλαγή. Παραδεχτείτε τα ελαττώματά σας και δουλέψτε (αργά και σταθερά) για να βρείτε έναν διαφορετικό τρόπο.
πηγή: http://www.enallaktikidrasi.com
