Μια αλοιφή που φτιάχνεται από το αίμα του ίδιου του ασθενούς θα μπορούσε να βοηθήσει στην ταχύτερη θεραπεία των εγκαυμάτων και να αναχαιτίσει την επιδείνωση πάσης φύσεως πληγών, υποστηρίζουν οι ειδικοί.
Η νέα γέλη, που επινόησαν οι ειδικοί, θα περιέχει πλούσιο σε αιμοπετάλια πλάσμα αίματος. Το πλάσμα είναι ένα συμπυκνωμένο μείγμα ουσιών στο αίμα που παίζει σημαντικό ρόλο στην επούλωση των πληγών.
Μπορεί να παρασκευαστεί από τη λήψη μικρής ποσότητας αίματος από το βραχίονα του ασθενούς (η ποσότητα ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος του τραύματος, αλλά συνήθως δεν είναι μεγαλύτερη από δύο κουταλιές της σούπας).
Στη συνέχεια το αίμα υφίστανται επεξεργασία σε ένα μηχάνημα που περιστρέφει το αίμα σε υψηλή ταχύτητα (συσκευή περιδίνησης) μέχρι να χωριστεί στα διάφορα συστατικά του.
Το αίμα αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από ένα διαυγές κιτρινωπό υγρό, που ονομάζεται πλάσμα, αλλά περιέχει επίσης, στερεές ενώσεις, όπως τα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα λευκά αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια. Τα αιμοπετάλια είναι σημαντικά για την πήξη του, αλλά περιέχουν επίσης εκατοντάδες πρωτεΐνες που ονομάζονται αυξητικοί παράγοντες και είναι σημαντικοί για την επούλωση.
Μετά από αυτή τη διαδικασία οι ειδικοί ξεχωρίζουν μια σημαντική ποσότητα πλάσματος και αιμοπεταλίων, αλλά υψηλότερης συγκέντρωσης σε αυτά τα συστατικά από ό,τι φυσιολογικά περιέχει (δέκα φορές υψηλότερης από το συνηθισμένο).
Το πλούσιο σε αιμοπετάλια πλάσμα χρησιμοποιείται ήδη συχνά για τη θεραπεία τραυματισμών στους τένοντες αλλά και σε ορισμένες αισθητικές επεμβάσεις κατά τις οποίες -όπως ισχυρίζονται κάποιοι ειδικοί- με την έγχυσή του αίματος στο πρόσωπο μπορούν να αναζωογονήσουν το δέρμα. Πρόκειται για το λεγόμενο “λίφτινγκ βαμπίρ”.
Οι Aμερικανοί ερευνητές το δοκιμάζουν τώρα ως υγρό “επίδεσμο” για την αντιμετώπιση των εγκαυμάτων αλλά και για την ενίσχυση της επούλωσης των πληγών. Επίσης, το τζελ, μπορεί να λειτουργήσει και ως εμπόδιο ενάντια στη μόλυνση των πληγών ή των εγκαυμάτων.
Οι ερευνητές ευελπιστούν, ακόμη, ότι χρησιμοποιώντας το πλούσιο σε αιμοπετάλια πλάσμα θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τα πιο συχνά εγκαύματα, τα οποία συνήθως συνεχίζουν να επιδεινώνονται για ώρες ή ακόμα και μέρες μετά την αρχική βλάβη.
Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ένα έγκαυμα, που είχε αρχικά προκαλέσει βλάβη στην εξωτερική στοιβάδα του δέρματος (την επιδερμίδα) και του υποκείμενου ιστού, ο οποίος περιέχει τα θυλάκια των τριχών, τους ιδρωτοποιούς αδένες και μικρότερα αιμοφόρα αγγεία (χόριο), μπορεί να μετατραπεί σε ένα “πλήρους πάχους” έγκαυμα.
Πρόκειται για το έγκαυμα που προσβάλλει το τρίτο και τελικό στρώμα του δέρματος, την υποδερμίδα, η οποία περιέχει μεγαλύτερα αιμοφόρα αγγεία και νεύρα, ενώ ο ρόλος της είναι να ρυθμίζει τη θερμοκρασία του δέρματος και του σώματος. Εγκαύματα ολικού πάχους συνήθως απαιτούν εκτεταμένη θεραπεία, συμπεριλαμβανομένης και της μεταμόσχευσης δέρματος.
Τα πειράματα των ειδικών από τις ΗΠΑ χρησιμοποιούν μια νέα μηχανή περιδίνησης του αίματος, που έχει σχεδιαστεί για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον ίδιο τον ασθενή, ο οποίος στη συνέχεια θα πρέπει να το συλλέξει σε σύριγγα ώστε να είναι έτοιμο για να το χρησιμοποιήσει άμεσα ως γέλη.
Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι η υψηλή συγκέντρωση των αυξητικών παραγόντων στο πλάσμα, που είναι πλούσιο σε αιμοπετάλια, βοηθούν στην ενίσχυση της ανάπτυξης νέων αιμοφόρων αγγείων και ιστών του δέρματος. Φάνηκε, επίσης, ότι μπορεί να μειώσει τον πόνο, αν και δεν είναι σαφές για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό.
Στο πλαίσιο σχετικής μελέτης, που θα πραγματοποιηθεί από το Πανεπιστήμιο της Γιούτα σε συνεργασία με διάφορα κέντρα εγκαυμάτων, περίπου 40 ασθενείς θα λάβουν έως 18 ml πλούσιου σε αιμοπετάλια πλάσματος (περίπου τρία κουταλάκια του γλυκού), που θα εφαρμόσουν σε ένα μερικού πάχους έγκαυμα εντός 72 ωρών από τον αρχικό τραυματισμό τους. Οι ποσότητες που θα χρησιμοποιηθούν θα ποικίλουν ανάλογα με το μέγεθος της βλάβης.
Σχολιάζοντας σχετικά, ο Δρ Bav Shergill, σύμβουλος δερματολόγος στο νοσοκομείο Queen Victoria, δήλωσε: “Αυτή η νέα μέθοδος έχει προκαλέσει μεγάλη χαρά στους ειδικούς. Το πλούσιο σε αιμοπετάλια πλάσμα ήδη χρησιμοποιείται από ορθοπεδικούς χειρουργούς με μερικές σημαντικές θεραπευτικές επιτυχίες”.
