Ίσως δεν έχετε ακουστά για τον Blaise Pascal, αλλά αυτός ο φιλόσοφος του 17ου αιώνα, εφευρέτης και μαθηματικός επινόησε ένα κόλπο, ένα τρικ, από το οποίο όλοι μπορούμε να επωφεληθούμε τώρα που θα το μάθουμε!
Ο Pascal επινόησε μια μέθοδο που μπορεί να οδηγήσει κάποιον να αλλάξει γνώμη! Ο Pascal έγραψε στο βιβλίο του με τίτλο Σκέψεις:
Όταν θέλουμε να διορθώσουμε κάτι από πλεονεκτική θέση και να καταδείξουμε ότι κάποιος σφάλει, πρέπει να προσέξουμε από ποια πλευρά παρατηρεί ο ίδιος το θέμα, καθώς από εκείνη την πλευρά το ζήτημα, όπως το σκέφτεται ο ίδιος, είναι απόλυτα αληθές και να παραδεχτούμε ότι έχει δίκιο σε κάποια σημεία, αλλά πρέπει να του αποκαλύψουμε και την πλευρά που το ζήτημα αυτό δεν είναι αληθές.
Ο ίδιος ικανοποιείται με αυτό, διότι βλέπει ότι δεν έκανε λάθος, αλλά πρέπει να δει κι όλες τις πλευρές του ίδιου ζητήματος.
Με αυτόν τον τρόπο, κανείς δεν θίγεται επειδή δεν έχει παρατηρήσει όλες τις πλευρές, αλλά οι άνθρωποι απεχθάνονται να σφάλλουν και αυτό πιθανόν προκύπτει από το γεγονός ότι οι άνθρωποι από τη φύση τους δεν μπορούν να τα παρατηρούν όλα. Μάλιστα δεν σφάλλει από τη μεριά που παρατηρεί ο ίδιος το ζήτημα, καθώς συνήθως όλες οι αισθητηριακές μας αντιλήψεις είναι πάντοτε αληθινές.
Γενικά οι άνθρωποι πείθονται καλύτερα από τις αποδείξεις που έχουν οι ίδιοι ανακαλύψει και στους οποίους έχουν οι ίδιοι βασιστεί και όχι από αυτούς που βρίσκονται στο μυαλό των άλλων ανθρώπων.
Με άλλα λόγια, εάν κάποιος διαφωνεί με αυτό που εμείς ισχυριζόμαστε, θα πρέπει πρώτα να τονίσουμε τα σημεία στα οποία ο άλλος έχει δίκιο, πριν τον αφήσουμε να ανακαλύψει το αντεπιχείρημα από μόνος του.
Ο Pascal εξηγεί ότι αυτή η πεποίθηση βασίζεται στην ενσυναίσθηση:
Θα πρέπει να θέσουμε τον εαυτό μας στη θέση εκείνων που μας ακούνε και να δοκιμάσουμε με το χέρι στην καρδιά, να στρέψουμε τον διάλογο και να δούμε ποιο είναι το δίκαιο σε κάθε περίπτωση. Έτσι είμαστε βέβαιοι ότι ο ακροατής θα αναγκαστεί, ως έχει, να μας ακούσει.
Ο Arthur Markman, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Texas στο Austin, αναφέρει στο Bloomsmag ότι αν και έχουν περάσει αιώνες από τότε, αυτή η τεχνική ακόμη ισχύει.
Αναφέρει:
Κατ΄αρχάς για να οδηγήσετε κάποιον να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του, θα πρέπει να μειώσετε τις άμυνές του για να μην εμμείνει έως τέλους σε αυτή την άποψη.
Εάν αρχίσω αμέσως να αναφέρω όλους τους λόγους για τους οποίους ο άλλος έχει άδικο, δεν υπάρχει περίπτωση να συνεργαστεί.
Ωστόσο, εάν πούμε «ναι, έχεις δίκιο σε κάποια σημεία, νομίζω ότι αυτά που ισχυρίζεσαι είναι πολύ σημαντικά», δίνουμε στον άλλον έναν λόγο να συνεργαστείκαι να γίνει ανταλλαγή απόψεων.
Αυτό θα μας δώσει την ευκαιρία να εκφράσουμε τους δικούς μας προβληματισμούς όσον αφορά τη θέση μας με έναν τρόπο που επιτρέπει τη συνεργασία και την άμυλλα!
Κείμενο – Απόδοση Λ.Τ.
