Πολλές φορές νομίζουμε ότι η έλλειψη αυτοεκτίμησης που μπορεί να τρέφουμε, ή οι ενοχές, ο θυμός, οι καταθλίψεις, η απόγνωση, η αδυναμία, το αίσθημα αποτυχίας και άλλα αρνητικά συναισθήματα, είναι αποτέλεσμα ενός εξωτερικού παράγοντα, τον οποίο κατηγορούμε συνειδητά ή ασυνείδητα. Ακόμα μπορεί να νομίζουμε ότι τις ενοχές που νιώθουμε μάς τις έχει εμφυσήσει η εκκλησία, οι γονείς κλπ. Όμως είναι αποκλειστικά δικά μας δημιουργήματα.
Εάν νιώθαμε καλά με τον εαυτό μας και η συνείδησή μας ήταν καθαρή, καμιά ενοχή δεν θα μπορούσε να καλλιεργηθεί στο είναι μας. Κλασσικό παράδειγμα είναι αυτό των σεξουαλικών ενοχών. Εάν οι άνθρωποι έκαναν σωστή διαχείριση της σεξουαλικής ενέργειας και δεν εκμεταλλευόντουσαν τους άλλους ή δεν σπαταλούσαν την ενέργεια της ζωής, δεν θα είχαν ενοχές, ούτε και σεξουαλικά προβλήματα ή μπλοκαρίσματα, αλλά θα απολάμβαναν τη δημιουργική ικανότητα που τους χάρισε η φύση με χαρά, ισορροπία και δοτικότητα. Δεν φταίει λοιπόν καμία εκκλησία για τις ενοχές μας.
Είναι ουσιαστικής σημασίας να αναλάβουμε τις προβολές μας αυτές, που συχνά είναι ασυνείδητες. Κάθε φορά που αφηνόμαστε σε τέτοιες αρνητικότητες και κατηγορούμε μια εξωτερική πηγή για τη δική μας κατάσταση, χάνουμε κομμάτι της δύναμής μας, χάνουμε κομμάτι του εαυτού μας.
Για να μην έχουμε ενοχές λοιπόν, η συνείδησή μας πρέπει να είναι καθαρή από καταγραφές εκμετάλλευσης, εξαπάτησης, κακότητας, αμέλειας, απερισκεψίας κι εγωισμού που έχουμε λειτουργήσει στο παρελθόν ή εξακολουθούμε να λειτουργούμε. Γιατί συχνά ακούμε από new-age διδασκαλίες ότι πρέπει να είμαστε χαρούμενοι, χωρίς τύψεις και καταθλίψεις. Αλλά αυτό δεν μπορεί να έρθει αυτόματα – πρέπει να το αξίζουμε. Το δικαίωμα στη χαρά, στη σοφία και την ελευθερία, το κατακτούμε με τις ορθές μας πράξεις και σκέψεις, και όχι γιατί είμαστε τα κακομαθημένα παιδιά του Θεού. Εάν δεν ξεριζώσουμε τις οχιές της εκμετάλλευσης, της κακίας και του εγωισμού απ’ το είναι μας, εμείς οι ίδιοι θα βάζουμε εμπόδια στην ευτυχία και την επιτυχία στη ζωή μας.
Η αυτοεκτίμηση έχει εξέχουσα σπουδαιότητα για να έχουμε όμορφες σχέσεις, για να έχουμε υγεία και αφθονία. Όσο τρέφουμε ασυνείδητα αισθήματα αναξιότητας, θα νιώθουμε ότι δεν αξίζουμε όλα τα παραπάνω και θα σαμποτάρουμε τη ζωή μας. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να εξετάζουμε τον τρόπο που ζούμε και φερόμαστε, να σκεφτόμαστε καθημερινά αν αδικήσαμε κάποιον, αν εκμεταλλευτήκαμε, αν αγνοήσαμε, αν στη δουλειά μας δεν ήμασταν σωστοί, αν κατακρίναμε, αν μειώσαμε κλπ. Όσο αδικούμε τους άλλους, αλλά και όσο δεν εκδηλώνουμε το ωραίο μας και δημιουργικό δυναμικό, θα τρέφουμε ασυνείδητα αισθήματα αναξιότητας.
Για να έχει κανείς υγεία, θα πρέπει να νιώθει ότι την αξίζει. Για να έχει όμορφες σχέσεις, ειρήνη και αφθονία, θα πρέπει να νιώθει ότι τα αξίζει. Και θα τα αξίζει κανείς, αν έχει τη συνείδηση καθαρή. Αλλιώς, θα οδηγείται σε συμπεριφορές αυτοκαταστροφικές. Η αυτοκαταστροφή είναι μια αυτοτιμωρία λόγω μη καθαρής συνείδησης.
Για να έχουμε υγιές και όμορφο σώμα, ας κάνουμε όμορφες πράξεις.
Για να έχουμε υγιή και όμορφο συναισθηματικό κόσμο, ας τρέφουμε όμορφα συναισθήματα.
Για να έχουμε υγιή, όμορφο, σοφό και ελεύθερο νου, ας κάνουμε όμορφες σκέψεις.
Επίσης ας έχουμε υπόψη ότι θα περνούμε περιόδους κάθαρσης από τα παλιά αρνητικά μας κάρματα και καταγραφές, περίοδοι οι οποίες θα φέρνουν την ευκαιρία για συνειδητοποίηση και διόρθωση των λαθών μας. Ας έχουμε ευγνωμοσύνη για τις περιόδους αυτές και ας τις εκμεταλλευτούμε με δημιουργικό και θετικό τρόπο. Οι ενοχές για τα λάθη μας δεν δείχνουν συνειδητοποίηση αυτών – αντιθέτως, οι ενοχές είναι ένα τρυκ του εγώ για να αποφύγει να δει την αλήθεια και να κάνει το άτομο αλλαγές στη ζωή του.
Έτσι, η ενδελεχής εξέταση των κινήτρων και η συνειδητή διόρθωση αυτών και των πράξεών μας, θα φέρει τη πραγμάτωση της αξιοσύνης για τη χαρά, την αγάπη και την επιτυχία. Γιατί, όσες θετικές υποβολές και να κάνουμε ότι “αξίζουμε την αγάπη”, εάν οι πράξεις και σκέψεις μας δεν είναι ανάλογες, θα δημιουργείται μια σφοδρή σύγκρουση και σχίσμα μεταξύ συνειδητού και υποσυνειδήτου, η οποία θα οδηγεί σε νευρώσεις και προβλήματα.
Ας καταστούμε άξιοι λοιπόν της αγάπης και της χαράς, με επιστημονικό τρόπο.
Πως θα ελέγξετε τις ενοχές :
Οι ενοχές μπορεί να οφείλονται σε πολλά αίτια. Άλλα πιο προσωπικά, π.χ. τελειομανία, αίσθηση απώλειας ελέγχου κ.ά., και άλλα λιγότερο όπως η δυστυχία των άλλων, ενώ μπορεί να προκαλέσουν συναισθηματική αστάθεια, θυμό, πικρία, απώλεια αυτοπεποίθησης και αυτοσεβασμού, αίσθημα κατωτερότητας, μελαγχολία, και να επηρεάσουν τις σχέσεις μας. Όσο χρήσιμα και αν είναι σε κάποιο βαθμό δεν πρέπει να μας κυριεύουν. Σκοπός τους είναι να μας αποτρέπουν από το να πληγώνουμε ανθρώπους ή να κάνουμε κάτι για το οποίο αργότερα θα μετανιώσουμε, όχι να μιας γεμίζουν περιττές τύψεις. Να λοιπόν τι μπορούμε να κάνουμε:
• Να δεχτούμε ότι όλοι έχουμε δικαίωμα στα λάθη, που πρέπει να προσπαθούμε να διορθώνουμε χωρίς να χάσουμε την αυτοεκτίμησή μας.
• Να σκεφτούμε όλα τα θετικά μας στοιχεία και ό,τι μπορεί να έχουμε κάνει για να μην φέρουμε τον εαυτό μιας και τους άλλους στην κατάσταση που προκάλεσε τις ενοχές.
• Να εκφράζουμε τις ανάγκες μας και να παροτρύνουμε τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.
• Να μοιραστούμε ό,τι μας βαραίνει με κάποιον που θα βοηθήσει να χειριστούμε σωστά την κατάσταση.
• Οι ενοχές αποδυναμώνουν τη λογική. Αν τις εκλογικεύσουμε, θα τις πολεμήσουμε με τα δικά τους όπλα.
• Να μην έχουμε ενοχές για πράγματα που αφορούν αποκλειστικά εμάς και τον τρόπο που θέλουμε να ζήσουμε. Αν π.χ. ερωτευθήκαμε τον λάθος άνθρωπο για όλους τους υπόλοιπους αλλά τον σωστό για μας ή αν περάσαμε στη σχολή που διαλέξαμε εμείς και όχι οι γονείς μας ή αν θέλουμε να τρώμε σοκολάτα κάθε μέρα όσο κι αν παχαίνει, αυτό είναι κάτι με το οποίο θα πρέπει να ζήσουμε εμείς και όχι οι άλλοι. Αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και προχωράμε.
