Ποιός είπε ότι το ροζ χρώμα είναι κοριτσίστικο και ποιός καθιέρωσε το μπλε χρώμα για τα αγόρια; Έχετε ποτέ διερωτηθεί;
Μια φορά κι έναν καιρό οι Καθολικοί της Ευρώπης συνήθιζαν να ντύνουν τα παιδιά τους (αγόρια και κορίτσια) στα γαλάζια. Υπήρχε λόγος γι΄ αυτό, αφού το γαλάζιο (ήδη από το Βυζάντιο) συνδεόταν παραδοσιακά με την Παναγία ως χρώμα κύρους, ειρήνης και σοφίας. Έτσι τα βρεφικά και παιδικά ρουχαλάκια δεν είχαν… φύλο. Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αντίστοιχα, οι Αμερικανοί έντυναν τα παιδιά τους στα λευκά.
Γράφει η Άντρη Θρασυβούλου
Πρόκειται λοιπόν για μια ‘ετικέτα’ και ένα κοινωνικό στερεότυπο που κατάφερε το μάρκετινγκ να αναδείξει και να καθιερώσει στο βωμό του κέρδους ή απλώς…έτυχε;
Σύμφωνα με το περιοδικό Smithsonian, η καθιέρωση των δύο χρωμάτων που ταυτίζονται με το φύλο του παιδιού έγινε σταδιακά.
Μάλιστα, για αιώνες, όλα τα παιδιά φορούσαν λευκά φορέματα μέχρι την ηλικία των 6-7 ετών. Σίγουρα, το θέαμα ενός αγοριού με φόρεμα δεν θα φάνταζε και τόσο…ιδανικό στην εποχή μας. Κι’ όμως! Ήταν πρακτικό. Γιατί λοιπόν, να μην είναι πρακτικό και στις μέρες μας;
Στα μέσα του 19ου αιώνα το ροζ και το μπλε χρώμα αρχίζουν να κυριαρχούν στα παιδικά ρούχα, χωρίς όμως να ταυτίζονται με το φύλο των παιδιών.
Το ‘περίεργο’ είναι ότι τον Ιούνιο του 1918 ένα άρθρο σε βρετανική εφημερίδα-όπως αναφέρει και δημοσιεύει το Smithsonian-τόνιζε ότι ‘ο γενικός αποδεκτός κανόνας είναι ότι το ροζ είναι για τα αγόρια και το μπλε για τα κορίτσια!Κι’ αυτό διότι το ροζ είναι ένα πιο δυνατό και αποφασιστικό χρώμα και πιο ταιριαστό στα αγόρια, ενώ το μπλε είναι πιο ντελικάτο και πιο ωραίο για ένα κορίτσι!’
Το 1927, το περιοδικό Time, δημοσιεύει ένα πίνακα με αποδεκτά χρώματα για τα αγόρια και τα κορίτσια, σύμφωνα με τα αμερικανικά καταστήματα!
Στη Βοστόνη αλλά και στη Νέα Υόρκη, οι γονείς προτρέπονταν τότε να ντύνουν τα αγόρια με ρούχα σε ροζ χρώμα.
Πώς λοιπόν αντιστράφηκαν τόσο πολύ, οι… ‘κανόνες’;
Το 1940, ξεκίνησαν όλα! Το φύλο ξεκίνησε να ταυτίζεται με το χρώμα με την ανάπτυξη του λιανικού εμπορίου. Οι γονείς ξεκίνησαν να φοράνε στα αγόρια ρούχα σε μπλε χρώμα και στα κορίτσια ροζ.
Ωστόσο, οι επόμενες γενιές, αντιστέκονται. Η ανάπτυξη του φεμινιστικού κινήματος τη δεκαετία του ’60 υπήρξε η κυριότερη αιτία. Οι φεμινίστριες πίστευαν ότι εάν ντύνουμε τα κορίτσια περισσότερο σαν αγόρια, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν πιο ελεύθερα ως προσωπικότητες. Έγινε λοιπόν μια επιστροφή στα ουδέτερα χρώματα, όμως αυτό άλλαξε το 1985.
Γιατί; Τότε, με τη βοήθεια της επιστήμης, οι γονείς ξεκίνησαν να μαθαίνουν το φύλο του παιδιού τους πριν καν γεννηθεί. Και τότε έγινε το μπαμ! Είναι αγόρι; Να μια μπάλα ποδοσφαίρου ως δώρο!
Οι εταιρείες παιδικών ειδών κατάλαβαν λοιπόν ότι όσο πιο εξειδικευμένα είναι τα προϊόντα, τόσο περισσότερες ήταν οι πωλήσεις! Αυτό αναφέρει η ιστορικός και συγγραφέας του βιβλίου, ‘Pink and Blue: Telling the Girls from the Boys in America’, η J. B. Paoletti.
