Τα χείλη της σοφίας είναι κλειστά προς όλους,
εκτός από τα αυτιά της Κατανόησης…”
Κυμβάλιον
Οι 7 Συμπαντικοί Νόμοι της Υπάρξεως –
Από τους 7, οι πρώτοι τρεις είναι Αμετάβλητοι. Οι υπόλοιποι είναι Μεταβλητοί.
1. ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΥΣ
Κάθε τί που βλέπουμε και βιώνουμε στον φυσικό μας κόσμο, έχει την βάση του στο ΠΕΔΙΟ της καθαρής πληροφορίας. Τίποτα δεν υπάρχει έξω από αυτό. Όλα ξεκινούν από ιδέες, που στην συνέχεια υλοποιούνται. Για να «ελέγξει» λοιπόν κάποιος το πεδίο της ύλης, είναι απαραίτητο να ελέγξει πρώτα το πεδίο της σκέψης.
Στην πρωταρχική τους κατάσταση, όλα είναι ιδέες στον ενιαίο συμπαντικό ΝΟΥ. Όλοι έχουμε πρόσβαση σε αυτό το απέραντο ΠΕΔΙΟ, μέσα από το στοιχείο του Νερού. Μέσα από το νερό, μπορούμε να επικοινωνήσουμε με αυτό το ανεξάντλητο δυναμικό, όπου όλα είναι δυνατά.
Ο νους μας είναι μέρος του συνολικού ΝΟΥ και η πραγματικότητά μας δεν είναι τίποτε άλλο από εκδήλωση του νου μας.
2. Όπως ΑΝΩ, έτσι και ΚΑΤΩ
Τα πάντα διέπονται από ένα και μοναδικό πρότυπο, που εφαρμόζεται σε όλα τα επίπεδα, από το υλικό έως το αιθέριο. Υπάρχει απόλυτη αντιστοιχία, ανάμεσα σε μικρόκοσμο και μακρόκοσμο … Υπάρχει απόλυτη σύνδεση και ανταπόκριση ανάμεσα στο πνευματικό, νοητικό και φυσικό επίπεδο. Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ και ΑΠΟΔΟΧΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ είναι η αρχή για να καλλιεργούμε αυτήν την σύνδεση κάθε ημέρα όλο και περισσότερο.
Όλες τις ασθένειες ξεκινούν από το ότι ο άνθρωπος έχει λησμονήσει και κατά συνέπεια όλο και απομακρύνεται από την αλήθεια αυτή. Θεωρεί αληθινό μόνο το χειροπιαστό κι έτσι χάνει την μισή πληροφορία. Ο τελικός προορισμός είναι η πορεία προς τον συντονισμό όλων των πεδίων, Πνευματικού, Ψυχικού, Υλικού. Η άγνοια αυτής της αλήθειας οδηγεί πάντα σε στρέβλωση.
3. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ
Τα πάντα κινούνται – το «κενό» δεν υπάρχει: Τα πάντα είναι κραδασμός. Αγνή ενέργεια, που δονείται σε διαφορετικές συχνότητες κάτω από το αξίωμα του ομοιοκραδασμού. Κάθε τι που συλλαμβάνουν οι αισθήσεις μας μεταφέρεται και το αντιλαμβανόμαστε μέσω κραδασμών. Από το ΟΛΟΝ, που είναι Αγνό Πνεύμα, μέχρι κάτω στην πιο πυκνή μορφή Ύλης, όλα δονούνται. Όσο υψηλότερη η δόνηση, τόσο υψηλότερη η θέση στην κλίμακα.
Η δόνηση του Πνεύματος κυμαίνεται σε τέτοιο βαθμό έντασης και ταχύτητας ώστε πρακτικά φαίνεται ακίνητο – όπως ένας περιστρεφόμενος τροχός φαίνεται να είναι ακίνητος. Στο άλλο άκρο της κλίμακας, υπάρχουν σκοτεινές μορφές ύλης, οι δονήσεις των οποίων είναι τόσο χαμηλές ώστε, επίσης, μοιάζουν ακίνητες. Ανάμεσα σ’ αυτούς τους πόλους, υπάρχουν εκατομμύρια εκατομμυρίων διαφορετικού βαθμού δονήσεις.
4. ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΙ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΝΑ ΠΟΛΩΝΕΤΑΙ
Κάθε πράγμα έχει δύο «άκρα» και εκδηλώνεται ως ένα σύνολο από δύο αντίθετες, αλλά απολύτως συμπληρωματικές δυνάμεις ή ποιότητες, που πάντα συναποτελούν ένα ενιαίο ΟΛΟΝ.
Τα «αντίθετα» είναι μόνο τα δύο άκρα του ίδιου πράγματος, με πολλούς διαφορετικούς βαθμούς ανάμεσά τους. Η διαφορά, ανάμεσα στο Θερμό και το Ψυχρό, συνίσταται από διαφορετικούς βαθμούς του ίδιου πράγματος. Πού τελειώνει το «θερμό» και πού αρχίζει το «ψυχρό» σε ένα θερμόμετρο; Οι δύο όροι «θερμότητα» και «ψύχος» απλά υποδηλώνουν διαφορετικές διαβαθμίσεις αυτού που ονομάζουμε Θερμοκρασία.
Η ίδια Αρχή εκδηλώνεται στην περίπτωση του ‘’Φωτός και του Σκότους». Πού σταματά το σκοτάδι, και πού ξεκινά το φώς; Ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα στο “Μεγάλο” και το “Μικρό”; Ανάμεσα στο “Μαύρο” και το “Άσπρο”»; Ανάμεσα στον “Δραστήριο” και τον “Αδρανή”»; Ανάμεσα στον “Θόρυβο” και την “Ησυχία”; Ανάμεσα στο “Υψηλό” και το “Χαμηλό”;
Αυτό που αλλάζει καθώς κινούμαστε από τον έναν πόλο στον άλλον (αφού τα πάντα δονούνται), είναι η διαφορετική δόνηση. Κάθε αρνητικό συναίσθημα π.χ. διαθέτει αρνητική δόνηση, κάθε θετικό συναίσθημα θετική.
H ίδια αυτή αρχή της Πόλωσης λειτουργεί και στο Νοητικό Πεδίο. Π.χ. υπάρχουν βαθμοί Μίσους και Αγάπης, που τις περισσότερες φορές επισκιάζουν ο ένας τον άλλον. Και είναι δυνατόν, κάποιος, να αλλάξει εύκολα στον νου του, και στους νόες των άλλων, τις δονήσεις του Μίσους σε δονήσεις Αγάπης ή το αντίθετο.
«Ο Αλχημιστής αντιλαμβάνεται την «τέχνη της μετάλλαξης» του Κακού σε Καλό, μέσω της εφαρμογής της Αρχής της Πόλωσης. Εν τάχει, η «Τέχνη της Πόλωσης» καθίσταται μια φάση της «Νοητικής Αλχημείας», εφαρμοσμένης κυρίως, από τους Ερμητικούς Διδασκάλους. Η κατανόηση των Αρχών καθιστά κάποιον ικανό, ν’ αλλάξει την Πόλωσή του, όπως επίσης και την Πόλωση των άλλων, εάν αφιερώσει βέβαια χρόνο για την κατάκτηση της τέχνης αυτής..».
«Ίδια και ανόμοια είναι το ίδιο, αντίθετα και ολόιδια έχουν την ίδια φύση, αλλά είναι διαφορετικά σε βαθμό, τα ακραία απαντώνται, όλες οι αλήθειες είναι μισές αλήθειες, όλα τα παράδοξα μπορούν να εναρμονισθούν…
Κάθε τι έχει την τάση να πολώνεται, λόγω της φύσεως του ΕΝΟΣ να εκφράζεται πάντα σε δίπολα. «Κάθε νόμισμα έχει 2 όψεις” & όλα αποτελούν δίπολα, ως συνήθεις εκδηλώσεις του αρχετυπικού διπόλου “Καλό – Κακό”. Τα πάντα στον κόσμο μας ορίζονται και κατανοούνται μόνον μέσω της σύνδεσης με το αντίθετό τους (concidentia oppositorum)»
«Η Τέχνη της Πόλωσης» στα αρχαία Ερμητικά κείμενα.
Για την Κινέζικη ιατρική, οι 8 αρχές ( yin yang, κρύο – ζέστη, άδειο – γεμάτο, εσωτερικό – εξωτερικό) πατάνε ακριβώς επάνω σε αυτήν την αρχή.
Το ίδιο και τα 5 στοιχεία, αλλά σε ένα πολύ πιο βαθύ επίπεδο. Γιατί τα «5 στοιχεία» στην ουσία αναπαριστούν την κίνηση της ενέργειας qi από το ανεκδήλωτο προς την εκδήλωση.
Επίσης ο Ταοϊσμός αφορά την βιωματική εμπειρία όλων των επιπέδων της Υπάρξεως, τα οποία στην ουσία είναι αλληλένδετα και αδιαχώριστα. Σε βαθύτερο επίπεδο αφορά πρακτικές της εσωτερικής Αλχημείας. Δηλαδή, καλλιέργειας και μετουσίωσης της ενέργειας του ατόμου σε λεπτότερη πνευματική ενέργεια.
5. ΟΛΑ ΔΡΟΥΝ ΜΕ ΕΝΑΝ ΡΥΘΜΟ ΕΝΤΟΝΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ & ΑΠΟΣΥΡΣΗΣ
«… όλα τα πράγματα έχουν άνοδο και πτώση, η αμφιταλάντευση του εκκρεμούς εκδηλώνεται σε όλα, το μέτρο της ταλάντευσης προς τα δεξιά είναι το μέτρο της ταλάντευσης προς τα αριστερά, ο ρυθμός εξισορροπεί».
Τα πάντα εκδηλώνονται και επιστρέφουν πίσω στο ανεκδήλωτο ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ και με μια ρυθμικότητα. Όπως τα κύματα της θάλασσας, οι εναλλαγές των εποχών, η άνοδος και η πτώση των αυτοκρατοριών, οι κύκλοι των οικονομικών, η άνθιση και η παρακμή… Η εισπνοή και η εκπνοή του σύμπαντος ή του σώματός μας…
Σύμφωνα με αυτόν τον Νόμο, όταν κάθε τι φτάσει στο ένα άκρο του, ανεπαίσθητα και μοιραία, ξεκινά αυτομάτως να κινείται αντίστροφα και η διαδικασία επαναλαμβάνεται εις το διηνεκές.
Για να ανέβουμε επάνω από αυτό το σημείο χρειάζεται να εξασκηθούμε ώστε να αφουγκραζόμαστε την λεπτοφυή κίνηση της ενέργειας: Τις στιγμές που αυτή κορυφώνεται ή οπισθοχωρεί, σε κάθε ένα από τα εγχειρήματά μας. Είτε πρόκειται για υγεία, οικονομικά, σχέσεις… οτιδήποτε βρίσκεται σε εξέλιξη.
Τον νόμο αυτόν δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε, αλλά μπορούμε να τον αξιοποιήσουμε. Έτσι έχουμε την μεγαλύτερη δυνατή ωφέλεια για την ζωή μας. Έδώ στηρίζεται και ο νόμος που ορίζει πώς όταν ένα πράγμα φτάσει στα άκρα, αλλάζει στο αντίθετό του (Κρύο – Ζέστη).
«Όλα τα άτομα που έχουν επιτύχει οποιοδήποτε επίπεδο Αυτοκυριαρχίας, γνωρίζουν πώς να πολώνονται στο σημείο που επιθυμούν να στηριχτούν, εξουδετερώνοντας την ρυθμική ταλάντευση (του εκκρεμούς που θα έτεινε να τα φέρει στον άλλο πόλο). Ο Κυρίαρχος το κάνει αυτό συνειδητά, και με την χρήση της Θέλησής του επιτυγχάνει έναν βαθμό ισορροπίας και διανοητικής σταθερότητας, που τον προστατεύει από την διαρκή ταλάντευση, που επιβάλλει ο νόμος του ρυθμού».
Ένα υπέροχο παράδειγμα, είναι η δύναμη του κύματος, πριν σκάσει στην παραλία. Αν κάποιος έχει βρεθεί μέσα εκεί, έχει μια γεύση την δύναμης του ρουφήγματος προς τα μέσα, της εντροπίας ή «επιστροφής» της ενέργειας.
6. ΚΑΘΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΑΙΤΙΑ ΣΤΟ ΑΝΕΚΔΗΛΩΤΟ.
Κάθε σκέψη, προκαλεί μια σειρά διεργασιών, που τείνουν να εκδηλωθούν. Για να γίνουμε κύριοι του πεπρωμένου, χρειάζεται να χαλιναγωγήσουμε τον Νου, μιας και από το ενιαίο νοητικό πεδίο είναι που ξεκινούν όλα. Στο ενιαίο πεδίο, τα πάντα συμβαίνουν ταυτόχρονα. Σκέψη και εκδήλωση, συμβαίνουν την ίδια στιγμή.
Απλά, στο δικό μας επίπεδο, το επίπεδο της εκδήλωσης, υπάρχει κενό ανάμεσα σε αιτία και αποτέλεσμα. Έτσι σπάνια συνειδητοποιούμε την σύνδεση. Δεν συνειδητοποιούμε δηλαδή ότι διαρκής σκέψη σε κάτι, τελικά το φέρνει στην εκδήλωση.
7. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΔΙΕΠΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΔΥΟ ΑΡΧΕΣ:
Την αρχή της επέκτασης και την αρχή της συγκράτησης. Ή αλλιώς την θηλυκή και την αρσενική αρχή. Άνθρωποι, φυτά, ορυκτά, μαγνητισμός… Κάθε τι δημιουργείται από την αλληλεπίδραση αυτών των δύο. Εδώ βρίσκεται όλη η βάση της θεωρίας του yin yang. Η μία αρχή πάντα εμπεριέχει την άλλη, αφού στην ουσία αυτές οι δύο είναι το ΕΝΑ, που πάντα εκφράζεται σε δίπολα.
Η συνοχή (ή νόμος της έλξης) ισχύει για όλους τους παραπάνω νόμους. Μέσα από την κατανόηση αυτού του νόμου μπορούμε να «ξεπεράσουμε» την πόλωση, να υπερβούμε την αρχή του ρυθμού και να σταθούμε με ισορροπία σε κάθε αλλαγή.
Όπως ακριβώς αναφέρεται στο Κυμβάλιον: “το σύμπαν υπάρχει χάριν αυτών των νόμων, οι οποία σχηματίζουν την μήτρα του και οι οποίοι το κρατούν σε συνοχή”.
Γνωρίζοντας και ευθυγραμμίζοντας τον εαυτό μας με τους συμπαντικούς νόμους, μαζί και με τον βασικό νόμο της έλξης, σφυρηλατούμε το κλειδί της ελευθερίας μας και αλλάζουμε τις συνθήκες της ζωής μας, ώστε να μπορούμε συνειδητά να βαδίζουμε το αληθινό μας πεπρωμένο.
Πηγή:yellowriver.gr
