Ο Σκωτσέζος Jim Dunbar διαγνώσθηκε με σύνδρομο χρόνιας αργοπορίας.
Άργησε ακόμη και στο ραντεβού με τους γιατρούς που του έκαναν τη διάγνωση.
Οι γιατροί ανέφεραν ότι το πρόβλημα του προκαλείται από το ίδιο τμήμα του εγκεφάλου, που ευθύνεται για τη διάσπαση προσοχής και την υπερκινητικότητα. (ADHD).
Όπως εξηγούν οι ειδικοί, οι αργοπορημένοι αδυνατούν να υπολογίσουν το χρόνο που χρειάζονται για κάθε δραστηριότητα.
Αυτό συμβαίνει γιατί αντιλαμβάνονται το χρόνο διαφορετικά.
Η συγγραφέας του βιβλίου Never Be Late Again καθηγήτρια Diana DeLonzo, έκανε ένα τεστ για να δει πώς αντιλαμβάνονται τον χρόνο όσοι αργούν και όσοι είναι συνεπείς
Ζήτησε από τους συμμετέχοντες να διαβάσουν απόσπασμα από ένα βιβλίο και όταν θεωρήσουν ότι έχουν περάσει 90 δευτερόλεπτα να σταματήσουν.
Οι «αργοπορημένοι» συνέχιζαν να διαβάζουν ενώ οι συνεπείς είχαν σταματήσει σχετικά κοντά στα 90 δευτερόλεπτα.
Μελέτη του Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο, στην οποία συμμετείχαν 225 άτομα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι περίπου το 17% των ανθρώπων πάσχει από το σύνδρομο χρόνιας αργοπορίας, καθώς δεν ελέγχει σωστά το χρόνο, τις προτεραιότητες, τις ειδικές συνθήκες και φυσικά οι περισσότεροι από αυτούς είναι ιδιαίτερα αγχωτικοί.
«Οι άνθρωποι με σύνδρομο χρόνιας αργοπορίας παλεύουν με το άγχος, την διάσπαση προσοχής, την αμφιθυμία ή άλλες εσωτερικές ψυχολογικές καταστάσεις», ανέφερε η Pauline Wallin, ψυχολόγος στο Camp Hill, Pennsylvania.
Η επικεφαλής της έρευνας Diana DeLonzo χώρισε τους ανθρώπους που αργούν σε τέσσερις κατηγορίες.
-Ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων εξιτάρεται από το γεγονός ότι κάνουν κάτι την τελευταία στιγμή. Ανεβαίνει η αδρεναλίνη τους, κάτι που τους δίνει κίνητρο να ενεργήσουν.
-Άλλοι προγραμματίζουν πολλές δραστηριότητες σε μικρό χρονικό διάστημα και έτσι δεν τις προλαβαίνουν όλες.
– Κάποιοι αφαιρούνται πολύ εύκολα και σπαταλάν το χρόνο,
και τέλος κάποιοι ικανοποιούνται όταν «στήνουν» τους άλλους.
Επίσης σε έρευνα του Πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο στις ΗΠΑ, διαπιστώθηκε ότι όσοι κάνουν πολλές εργασίες συνήθως καθυστερούν εξαιτίας των πολλών υποχρεώσεων. Λογικό.
Ωστόσο η «καθυστέρηση» μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις ακόμη και στην οικονομία. Σύμφωνα με στοιχεία του ABC news, ετησίως χάνονται από την παραγωγική διαδικασία 90 δισεκατομμύρια δολάρια εξαιτίας της καθυστέρησης των εργαζομένων.
Παρ’ όλα αυτά τα σύνδρομο δεν έχει γίνει ακόμα αποδεκτό ως ασθένεια. «Η χρόνια αργοπορία, δεν έχει ενταχθεί στον Οδηγό Ψυχικών Νόσων της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, συνεπώς δεν είμαι σίγουρη αν στα αλήθεια συνιστά ιατρικό πρόβλημα ή απλώς μια κακή συνήθεια», εξήγησε η ψυχοθεραπεύτρια Σέρι Τζέικομπσον, διευθύντρια στην Κλινική Ψυχοθεραπείας Harley, στο Λονδίνο.
Προφανώς δε αντιλαμβάνεται ότι και αυτή, καθυστερεί να την αναγνωρίσει ως ασθένεια που χρειάζεται κάποιου είδους θεραπεία.
