Το σύμπαν μπορεί να συνωμοτεί για τα θέλω μας, αλλά μήπως και εμείς πρέπει να σκεφτόμαστε καλύτερα αυτά που ζητάμε, σε μια στιγμή συναισθηματικής παραφροσύνης;
Πόσες φορές λέμε εγώ αυτόν τον θέλω, η αυτήν εγώ θα την κάνω δική μου, με απίστευτη δύναμη μέσα σε αυτό το θέλω μας! Ε! αυτή ακριβώς η στιγμή της δύναμης που βάζουμε στην δήλωση μας είναι η στιγμή που στέλνουμε ,την ευχή μας στο σύμπαν για να την πραγματοποίηση .Αυτός ο πόθος μαζί με την λαχτάρα και την ανυπομονησία μας να συμβεί αυτό που επιθυμούμε είναι το χρυσό μας εισιτήριο.
Έτσι αρχίζουν πολλές καθημερινές ιστορίες αγάπης και πάρα πολλές μίσους και πόνου, γιατί το σύμπαν με τον δικό σου σπόρο δημιουργίας μπορεί να σου έδωσε, αυτό που εσύ ήθελες αλλά επειδή το σύμπαν ξέρει καλύτερα, η όλα θα πάνε σαν το νερό στο αυλάκι που λένε , η θα παρουσιάζονται όλο δυσκολίες ,σαν σου μιλάει με τον δικό του τρόπο ,μήπως κάνεις λάθος ; Μήπως να το ξανασκεφτείς;
Τίποτα εμείς εκεί ,και στέλνει τα σημάδια του , μια τσακωμοι ,μια τα ψέματα, μια οι άλλοι να μπαίνουν στην μέση μια ο Γιάννης δεν μπορεί μια ο κ…. πονει, τι να λέμε τώρα; Άλλα εμείς τους θέλουμε μια αιωνία λούπα του μυαλού μας σαν κακομαθημένα παλιόπαιδα!
Γιατί αγαπητοί ντε και καλά, να τροφοδοτούμε με ενέργεια ανθρώπους που δεν μας εκτιμούν η δεν μας φέρονται καλά; Ο εγωισμός μας είναι η μεγαλύτερη σκεπτομορφη, φαγητό του είναι τα θέλω μας και φωνάζει για τσιμπούσι, και έναν φιλο του να φάνε μαζί ,τον φόβο ναι το φόβο τον δικό μας για την αποτυχία. Γινόμαστε έρμαια του εγωισμού μας και έτσι το σύμπαν μας αφήνει να φάμε τα μούτρα μας ,μπας και βάλουμε μυαλό!αφού αυτή η κατάσταση μας καθυστερεί από τον σκοπό της Ζωής μας και μάλλον πρέπει να πάρουμε και το μαθηματακι μας σκληρό μεν αλλά απόλυτα χρήσιμο έτσι ώστε μέσα σε όλα να προσέχουμε τι ευχόμαστε.
Πρέπει να αλλάξουμε ταχτική να αγαπάμε όπως πολύ συχνά ακούμε τον εαυτό μας ! Εύκολο να το λέμε ,να το ακούμε, πολύ δύσκολο να βάλουμε σε εφαρμογή.
Υπάρχει όμως ένα κολπάκι που έχει πιάσει σε αρκετούς εγωιστές, και μέσα σε όλους αυτούς βάζω και τον εαυτό μου.αν το παιδί σας ,όχι κάποιος άλλος ,το παιδί σας ερχόταν και σας έλεγε για αυτά που εσείς περνάτε ότι τα πέρναγε αυτό και ήθελε την συμβουλή σας , και ελάτε τώρα να είστε αντικειμενικοί! οι περισσότεροι από εσάς μαζί και εγώ από τα πρώτα που θα ακούγατε θα γινόσασταν έξαλλοι….Η συμβουλή που θα δίνατε στο παιδί σας θα ήταν άμεση σκληρή και γρήγορη για αυτά που έπρεπε να κάνει να μπορέσει να ξαναγίνει ο εαυτός του! Έτσι μπράβο το πιάσατε το νόημα, πρέπει να κάνουμε εμείς μπειμπι σιτερ στον εαυτό μας, να βγούμε από έξω και να κοιτάξουμε την κατάσταση αντικειμενικά.
Και μια ακόμα συμβουλή……την επόμενη φόρα πρόσεχε τι εύχεσαι βρε παιδί μου! μπορεί να μην είναι ευχή αλλά κατάρα ! Για αυτό το εσωτερικό μας παιδί που εμείς με τις εμπειρίες μεγαλώνουμε. ΠΗΓΗ
