Σε κοιτώ και μες τα μάτια σου βλέπω εμένα.
Σε κοιτώ και στη συμπεριφορά σου αναγνωρίζω στοιχεία του χαρακτήρα μου, που δε θέλω να παραδεχτώ…
Σε κοιτώ και μέσαστις λέξεις σου βρίσκω τις δικές μου κρυμμένες ιδέες, αυτές που έχω φυλάξει καλά γιατί δεν τόλμησα να τις φέρω στο φως.
Σε κοιτώ και στον τρόπο που βαδίζεις, βλέπω το δικό μου κουρασμένο βήμα.
Σε κοιτώ και βλέπω τον απόλυτο εγωισμό…άραγε κι εγώ έτσι σε πληγώνω κάθε φορά;
Σε κοιτώ και βλέπω στα μάτια σου το θαυμασμό γι’αυτό που είμαι…
Σε κοιτώ και βλέπω στα μάτια σου τη χαρά!
Οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν, εκείνοι με τους οποίους έχουμε φιλικές, επαγγελματικές, ερωτικές, συγγενικές σχέσεις γίνονται κάποια στιγμή ή άλλη ο καθρέφτης μας. Είναι οι άνθρωποι εκείνοι που δεν ήρθαν στη ζωή μας – και μάλιστα καθόλου τυχαία – για να καθρεφτίσουν κομμάτια του εαυτού μας, που χρειάζεται να τα δουλέψουμε προκειμένου να βελτιωθούμε και να εξελιχθούμε.
Αυτό που χρειάζεται να έχουμε κατα νου είναι πως ο άλλος, όταν γίνεται ο καθρέφτης μας, με ή χωρίς τη θέλησή του, μόνο καλό μπορεί να μας κάνει, αν επιτρέψουμε στον εαυτό μας να αποδεχτεί το συναίσθημα που μας δίνει αυτό το καθρέφτισμα, το αξιολογήσουμε και το τοποθετήσουμε στην πραγματική του διάσταση.
Πολλές φορές ένας δάσκαλος, ο γονιός, ο ψυχοθεραπευτής, ένας φίλος, το παιδί μας το ίδιο, μπορεί να λειτουργήσει σαν καθρέφτης για ένα πρόβλημα που μας ταλανίζει, που δε θέλουμε να το παραδεχτούμε, που δε θέλουμε να ασχοληθούμε μαζί του, που το ωραιοποιούμε για να το κάνουμε ακόμα πιο ανεκτό. Και είναι εκείνη ακριβώς η μαγική στιγμή που συνειδητοποιείς την πραγματικότητα, βλέποντας την αλήθεια κατάματα και αποφασίζεις να δράσεις.
Κάποιες στιγμές, ο καθρέφτης σου θα σε νευριάσει, θα σε θυμώσει. Για εκείνες τις στιγμές χρειάζεται να αναρωτηθείς, τι είναι αυτό που σε κάνει έξαλλο. Αυτό που δεν τολμάς να εκφράσεις; Αυτό που δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να χαρεί, να δοκιμάσεις γιατί οι ‘αρχές’ που σου φόρεσαν φορτίο βαρύ σε κούρασαν; Ή ακόμα ότι ο καθρέφτης σου είναι ελεύθερος από δεσμά όπως η γνώμη των άλλων, τα ‘πρέπει’ και τα ‘δήθεν’; Μήπως σου υπενθυμίζει ο καθρέφτης σου εκείνο το κομμάτι του εαυτού σου με το οποίο χρειάζεται να ασχοληθείς χωρίς άλλη αναβολή;
Άλλες φορές το καθρέφτισμα θα σου δώσει αυτοπεποίθηση και ζεστασιά στην καρδιά. Θα σου δώσει εκείνη την επιβεβαίωση που τόσο άδικα στερείς από τον εαυτό σου και θα σου θυμίσει πόσο όμορφο είναι να κάνεις αυτό που σου τραγουδάει η καρδιά σου.
Καμιά φορά εμφανίζονται και κάποιοι καθρέφτες του παρελθόντος, λίγο παραμορφωμένοι, λίγο αλλοιωμένοι ή άλλοι, αστραφτεροί καθρέφτες που έρχονται να σου θυμίσουν πού ήσουν και πού έφτασες. Η πρόκληση με αυτούς τους καθρέφτες είναι να θυμάσαι τη δύναμη που κρύβεις μέσα σου και την αγάπη που έχεις στον εαυτό σου ώστε να μη γυρίσεις πίσω…
Η επιλογή κάθε φορά του ανθρώπου που θα λειτουργήσει ως καθρέφτης μας, γίνεται με ένα μαγικό τρόπο, με ένα αλάνθαστο κριτήριο επιλογής, που θα εξυπηρετήσει το ταξίδι του καθενός. Είναι η πυξίδα και ο χάρτης για το παρακάτω. Η προσωπική μου εμπειρία με τους δικούς μου καθρέφτες μου έδειξε πως όσο πιο ‘εκνευριστικός’ και ‘απωθητικός’ ο καθρέφτης που είχα απέναντί μου, τόσο σημαντικότερο το μάθημα που χρειαζόταν να πάρω. Όσο πιο απαιτητικός ο καθρέφτης απέναντί μου, τόσο μεγαλύτερη η ανταμοιβή φτάνοντας στον προορισμό. Αυτά που με θύμωναν περισσότερο ήταν κι αυτά που με πλήγωσαν περισσότερο, μα που στην άκρη της πληγής, είχαν κρυμμένο το θησαυρό της επούλωσης. Κάποιους καθρέφτες μου τους αγαπώ λίγο παραπάνω, για την υπομονή που είχαν ώστε να αντικατοπτρίσουν την πραγματικότητα, γιατί είναι δίπλα μου σε καλές και πιο δύσκολες στιγμές, γιατί όταν με πιάνει η ανυπομονησία μου μου θυμίζουν πως όλα έχουν την κατάλληλη στιγμή τους. Κι εκείνο τον πολύτιμο καθρέφτη που μου έμαθε να ζω το εδώ, να απολαμβάνω το τώρα, που μου αποκάλυψε αυτό που είχα κρυμμένο μέσα μου, τον ευχαριστώ…
Νιώθω ευλογημένη για τους καθρέφτες μου – κι η αλήθεια είναι ότι υπήρξαν πολλοί, και στην πορεία θα φανερωθούν κι άλλοι. Ο καθρέφτης δείχνει την αλήθεια του καθενός, δείχνει το φως, που κάποιες φορές μπορεί να είναι κρυμμένο, αλλά δε θα χαθεί ακόμα και στο πιο βαθύ σκοτάδι. Παρατήρησε προσεκτικά τον καθρέφτη σου, άκου τι έχει να σου πει, αγκάλιασε τη συμβουλή του και πάρε το δώρο που σου προσφέρει απλόχερα. Εκεί βρίσκεται η αλήθεια σου!
Καλά, αληθινά, φωτεινά καθρεφτίσματα!
©Χαρά Μαρκατζίνου
