Δεν θα αμφισβητήσουμε την επιθυμία σου, να θέλεις να μένεις μόνος ή μόνη, σε ανάλογες φάσεις της ζωής σου. Εξάλλου, μία τέτοια ανάγκη, ορισμένες φορές, μας αποφορτίζει και μας ξεκουράζει από τις κατά καιρούς έντονες κοινωνικές δραστηριότητες στις οποίες τυχαίνει να συμμετέχουμε.
Ωστόσο, αν θες να ζήσεις τη ζωή «με το κουτάλι», και να ακούσεις πολλές φορές την ευχή «να τα εκατοστήσεις», πρόσεξε, γιατί, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Brighman Young στη Γιούτα, η μοναξιά και η αντικοινωνικότητα θέτουν όρια στο προσδόκιμο της ζωής μας.
Ειδικότερα, η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου, εξέτασε διάφορες μελέτες σχετικά με το πώς η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση μπορούν να επηρεάσουν τη διάρκεια της ζωής μας, ανατρέχοντας σε αντίστοιχες παρελθοντικές μελέτες οι οποίες πραγματοποιήθηκαν σε διάρκεια 35 χρόνων.
Τα στοιχεία από 3 εκατομμύρια συμμετέχοντες, έδειξαν ότι, κατά μέσο όρο, η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο του πρόωρου θανάτου από 26 έως και 32%.
Η επικεφαλής της μελέτης, Julianne Holt-Lunstad, όπως αναφέρεται στο σχετικό δελτίο τύπου, δηλώνει: «Θα πρέπει να αρχίσουμε να παίρνουμε τις κοινωνικές μας σχέσεις πιο σοβαρά. Τα αποτελέσματα αυτά είναι συγκρίσιμα με την παχυσαρκία, κάτι που σημαίνει ότι η δημόσια υγεία δέχεται πολύ σοβαρό πλήγμα».
Ο νεότερος πληθυσμός φλερτάρει με την μοναξιά
Η έλλειψη κοινωνικών σχέσεων, ιδιαίτερα όταν αυτή δεν γίνεται από επιλογή, είναι μία δύσκολη εμπειρία, συναισθηματικά και ψυχολογικά. Υπάρχουν οι περιπτώσεις κατά τις οποίες, αν και οι άνθρωποι περιβάλλονται από άλλους ανθρώπους, νιώθουν μόνοι, ενώ υπάρχουν και οι περιπτώσεις κατά τις οποίες οι άνθρωποι δεν έχουν την παραμικρή συντροφιά.
Το δυσάρεστο αποτέλεσμα της έρευνας ήταν ότι, αν και ο ηλικιωμένος πληθυσμός είναι πιο πιθανό να είναι μόνος, και να παρουσιάζει υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας, αυτή η νέα μελέτη φέρνει στο προσκήνιο το γεγονός ότι ο νεότερος πληθυσμός φλερτάρει ολοένα περισσότερο με τη μοναξιά και την κοινωνική απομόνωση, με αποτέλεσμα τα ποσοστά του κινδύνου θνησιμότητας να αυξάνονται στην ηλικιακή κλίμακα των 65 και κάτω.
Ο Tim Smith, ένας εκ των συγγραφέων, συμπληρώνει: «Με τη μοναξιά σε άνοδο, προβλέπεται μια πιθανή επιδημία μοναξιάς στο μέλλον»
Η μοναξιά δεν είναι πάντα ωραία
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο Psychological Science, επισημαίνει ότι οι παράγοντες οι οποίοι μετρήθηκαν ήταν η κοινωνικοοικονομική κατάσταση των συμμετεχόντων, η ηλικία, το φύλο, και οι προϋπάρχουσες συνθήκες υγιεινής.
Εν κατακλείδι, η έλλειψη κοινωνικών σχέσεων παρουσιάζει περισσότερους κινδύνους συγκριτικά με όλα τα ανωτέρω, ενώ η ύπαρξη κοινωνικών σχέσεων στη ζωή του ανθρώπου, παρέχουν μια θετική επίδραση στη ζωή του.
«Στην ουσία, η μελέτη δείχνει ότι, όσο έχουμε θετική ψυχολογία με τον κόσμο, τόσο σε καλύτερη θέση θα βρισκόμαστε να λειτουργήσουμε όχι μόνο συναισθηματικά, αλλά και σωματικά», προσθέτει ο Tim Smith.
Τι λες για μια μπύρα στο παγκάκι της γειτονιάς;
Μπορούμε να σκεφτούμε ένα σωρό αιτίες για την κοινωνική απομόνωση, η οποία σύμφωνα με τους ειδικούς όλο και αυξάνεται.όμως όλοι βλέπουμε ότι πολλά κεφάλια στην καθημερινότητα είναι σκυμμένα προς μία μεγάλη οθόνη, συμμετέχοντας επιπόλαια σε ένα νευρωτικό chat, με wannabe διαδικτυακούς φίλους.
Από την άλλη, δεν θα ήταν υπερβολικό να πούμε πως ίσως οι κοινωνικο-οικονομικές φουρτούνες της χώρας προβληματίζουν πολλούς από εμάς, με αποτέλεσμα, αυτή η σκυθρωπή διάθεση να γίνεται εν τέλει και ο μόνιμος σύντροφός μας.
Δυο λόγια να ανταλλάξουμε
Η «επιδημία μοναξιάς» δεν βρίσκεται και τόσο μακριά μας.
Ίσως να ήταν καλή ιδέα, σήμερα ή αύριο, να μη χρειαστεί να το σκεφτούμε για να ανοίξουμε τις καρδιές μας σε έναν άγνωστο ή σε κάποιον γνωστό, καθήμενοι στο παγκάκι της γειτονιάς.
Με λίγα λόγια αγαπηθείτε, φιληθείτε και κάντε παρέα με όλο τον κόσμο, γιατί μπορεί και να χανόμαστε… Και είναι καλό να έχουμε κάποιον για συντροφιά, για να μας βγάζει από τα αδιέξοδά μας.
Πηγή
