Η περίφημη ορειχάλκινη πινακίδα του Ιδαλίου (ή Εδαλίου, Ηδαλίου) στην Κύπρο, χαραγμένη και στις δύο πλευρές της με κυπροσυλλαβική Ελληνική γραφή, βρέθηκε από χωρικούς το έτος 1850 στο εκεί Ιερό της Θεάς Αθηνάς, στη βορειοδυτική ακρόπολη της αρχαίας πόλεως Ιδάλιον. Εν συνεχεία πουλήθηκε στον Duc de Luynes και κατέληξε στην Εθνική Βιβλιοθήκη των Παρισίων (Συλλογή μεταλλικών αντικειμένων, τομέας μπρούτζινων, έκθεμα 2297). Η Επιγραφή Ιδαλίου, γνωστή και ως Πλάκα του Ονάσιλου είναι ορειχάλκινη πινακίδα του 5ου π.Χ. αιώνα, στην οποία χαράχθηκε η συμφωνία του βασιλιά Στασίκυπρου και των κατοίκων του Ιδαλίου από την μια πλευρά και του Ονασίλου και των αδερφών του από την άλλη.
Σύμφωνα με αυτή την συμφωνία, ο Ονάσιλος έπρεπε να θεραπεύει τους τραυματισμένους στρατιώτες κατά τη διάρκεια του πολέμου με τους Πέρσες. Σε αντάλλαγμα, ο βασιλιάς του παραχωρούσε ένα μέρος της κρατικής γης, την οποία ο Ονάσιλος και τα αδέρφια του θα είχαν ατελώς. Αν ο βασιλιάς ή οι κάτοικοι της πόλης αποφάσιζαν να επιστρέψουν το συγκεκριμένο κομμάτι της γης θα έπρεπε να είχαν πληρώσει στον Ονάσιλο και στα αδέρφια του ένα τάλαντο αργυρού.
Η ορειχάλκινη Πινακίδα του Ιδαλίου, είναι ένα πασίγνωστο αρχαιολογικό εύρημα το οποίο χρονολογείται στην περίοδο 478-470 π.Χ. και βρέθηκε από τον Δαλίτη γεωργό Χατζηγιωρκή, λίγο πριν το 1850, στο ιερό της Αθηνάς στη δυτική ακρόπολη της αρχαίας πόλης του Ιδαλίου και χρονολογείται πριν τα 470 π.Χ., καθώς ο ναός καταστράφηκε από τους Φοίνικες όταν κατέλαβαν την περιοχή. Αποτελεί το αρχαιότερο συμβόλαιο ανά τον κόσμο, γραμμένη στην κυπροσυλλαβική γραφή, με την εικόνα της να είχε υιοθετηθεί στο έμβλημα του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας Κύπρου.
Με διαμεσολάβηση του καγκελαρίου του γαλλικού προξενείου στη Βηρυτό, Péretié, πωλήθηκε και κατέληξε στη συλλογή του Γάλλου Honoré d’ Albert, Duc de Luynes, την οποία δώρισε, το 1862, στο Τμήμα Νομισμάτων Μετάλλων και Αρχαιοτήτων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Από τα ανωτέρω γίνεται κατανοητό πως ο ισχυρισμός ότι οι Έλληνες κατάγονται από τον Σείριο είναι αναληθής.
Η Πινακίδα του Ιδαλίου έχει γίνει ευρύτερα γνωστή λόγω μίας αμφιλεγόμενης μετάφρασης και περιγραφής του περιοδικού Δαυλός για Έλληνες που ήρθαν από τα άστρα, δηλαδή από άλλους πλανήτες από κάπου αλλού στο Σύμπαν.
Αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα, ωστόσο, φαίνεται πως αυτό που αναγράφεται στην Πινακίδα είναι εντελώς διαφορετικό. Ο αρθρογράφος του περιοδικού Δαυλός με το όνομα Γεώργιος Πετροπουλος, που δεν παραθέτει λοιπά χαρακτηριστικά της ιδιότητάς του, όπως και ο «αγνώστου ταυτότητας» Κύπριος επιστήμων μεταφραστής Καλλίμαχος Διογένους με την διεθνή μέθοδο Τσάντγουικ… που δεν υπάρχει ως μέθοδος, παραποιούν τα αναγραφέντα ξεκινώντας από την κακή χρήση του ονόματος του διεθνούς φήμης μεταφραστή Τζών Τσάντγουικ που ήταν συνεργάτης του Μάικλ Βέντρις στην αποκρυπτογράφηση της Μυκηναϊκής Ελληνικής γραφής σε Γραμμική Β και όχι στα διαφορετικής δομής και ανάποδης ανάγνωσης κυπρο-συλλαβικά κείμενα της πινακίδας του Ιδαλίου.
Το κακό δεν είναι ότι το έγραψαν αυτοί, αλλά ότι η όλη αμφιλεγόμενη μετάφραση αναπαράγεται από χαμηλού νοημοσύνης έλληνες αρθρογράφους και αδαείς συγγραφείς στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κάνοντας μόνο κακό στην ιστορία μας αλλά και στα λοιπά πραγματικά ανεξήγητα κείμενα της Ελληνικής Ιστορίας και προϊστορίας.
Η αλήθεια…
(γράφει η Γεωργιάδου Άννα, στο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου)
